ΜΠΡΙΖ…ΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ)

    

   Αγαπητοί αναγνώστες, σήμερα θα είμαι ξεκάθαρος! Σαφής, χωρίς περιστροφές και διάθεση για εξωραϊσμό καταστάσεων. Ο σημερινός αποκλεισμός από τη Μπρίζ συνιστά παταγώδη αποτυχία για τον Παναθηναϊκό ο οποίος πραγματικά τα τελευταία χρόνια λες και έχει βαλθεί να γεμίσει με.. κηλίδες τη λαμπρή ευρωπαϊκή του ιστορία!

Οι ένδοξες στιγμές του παρελθόντος (που δε νομίζω ότι χρειάζεται να τις απαριθμήσουμε , αφού φίλοι και εχθροί του Τριφυλλιού αναγνωρίζουν πως πρόκειται για τον ελληνικό σύλλογο με την πιο.. γερή δόση ευρωπαϊκού DNA στα κύτταρά του ) μοιάζουν να έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί, το ζήτημα βεβαίως εδώ είναι πως με μια εμφάνιση σαν τη σημερινή , ο ΠΑΟ εγείρει σοβαρά ερωτηματικά και αμφιβολίες για το κατά πόσον θα τα καταφέρει να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός (σε όλη τη διάρκεια ,γιατί στο β΄ γύρο μόνο που μας συνηθίζει να αναγεννιέται δεν αρκεί προφανώς) και στο εγχώριο πρωτάθλημα.

Καταρχάς δεν σας κρύβω ότι βασικό υπαίτιο της αποψινής ήττας που σήμανε και αποχαιρετισμό στα όνειρα παρουσίας στο chl θεωρώ τον Γιάννη Αναστασίου. Καθόλα συμπαθής, φιλότιμος και ηθικός  με σαφή δείγματα δουλείας έχοντας στα χέρια του ένα φτωχό ποιοτικά ρόστερ εδώ και 2 χρόνια , κάποια πράγματα είναι όμως ανεξήγητα!! Δε γίνεται να αφήνεις στον αγωνιστικό χώρο ως το τέλος τον Πρανιτς στον χώρο ευθύνης του οποίου σημειώθηκε από παίκτη εντελώς ανενόχλητο τόσο το πρώτο όσο και το τρίτο γκολ (ενώ και δημιουργικά η παρουσία του υπήρξε εντελώς αναιμική) και να αντικαθιστάς  στο 2-0 –με έναν παίκτη που συγχωρέστε με, δεν έχω συγκρατήσει καν το όνομά του- τον αναγεννημένο Νίνη, ο οποίος ως τότε είχε να επιδείξει δύο εξαιρετικά  σουτ αλλά και με μια σειρά μεταβιβάσεων που από συγκυρία και μόνο δεν μετατράπηκαν σε επικίνδυνες για την αντίπαλη εστία καταστάσεις! Επίσης έντονες οι ενστάσεις μου για τη μη έγκαιρη χρησιμοποίηση (γιατί όχι και στο αρχικό σχήμα) του Κλωναρίδη ενός παίκτη τον οποίο ο Αναστασίου επιμένει πεισματικά και ακατανόητα να τον κρατά  παροπλισμένο και ο οποίος με την ταχύτητα που διαθέτει θα μπορούσε να δημιουργήσει ,εκτιμώ, σημαντικά προβλήματα στην άμυνα των Βέλγων. Mια άμυνα η οποία έδειξε ουκ ολίγες φορές να πελαγοδρομεί και να είναι εκτεθειμένη σε αντεπιθέσεις. Μεγάλο ,εν κατακλείδι, λάθος- για το οποίο ο πάγκος σαφώς και έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης – είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε στη διαδικασία να ηρεμήσει το παιχνίδι, να κατεβάσει ρυθμό και να κρατήσει μπάλα εώς ότου ξαναμπεί με αξιώσεις ξανά στο παιχνίδι..

                              

Ο αποκλεισμός ,συμφωνώ εν μέρει και λόγω εύνοιας της τύχης που είχε η Μπριζ (πχ δοκάρι Καρέλη αμέσως μετά το 2-0) μόνο προβληματισμό μπορεί να προξενεί τη στιγμή που συνολικά στα δύο ματς δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως οι Βέλγοι αποτελούν ομάδα αξιώσεων που υπερείχε ξεκάθαρα του Παναθηναϊκού..  Όμως τα αλλεπάλληλα φτηνά λάθη στην καρδία της άμυνας (που σε τέτοιο επίπεδο με το καθαρό μυαλό και τη συγκέντρωση να αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση δύσκολα συγχωρούνται) σε συνδυασμό με την κακή μέρα στην οποία βρέθηκε ο κατά τεκμήριο καλύτερος παίκτης – και καθοριστικός όχι μόνο στην επίτευξη τερμάτων αλλά συχνά και στη δημιουργία αυτών -του Παναθηναϊκού Μάρκους Μπέργκ  οδήγησε σε ένα εξαιρετικά οδυνηρό αποτέλεσμα το οποίο ο ΠΑΟ καλείται άμεσα (και δεν ξέρω κατά πόσον είναι σε θέση) να διαχειριστεί και να ξεπεράσει, εν όψει δύσκολης συνέχειας ,σε πρώτη φάση με το σημαντικότατο διaκύβευμα της εξασφάλισης της παρουσίας – στο Europa League..